آفلاتوکسین‌ها؛ تهدیدی پنهان در خوراک دام
وجود سموم قارچی یا مایکوتوکسین‌ها در خوراک دام، یکی از دغدغه‌های اصلی صنعت دامپروری است. در میان آن‌ها، آفلاتوکسین‌ها خطرناک‌ترین گروه هستند و توسط قارچ‌های Aspergillus flavus و A. parasiticus تولید می‌شوند.
این سموم اغلب در ذرت، سویا و بادام‌زمینی یافت می‌شوند و به دلیل پایداری بالا، حتی پس از فرآوری یا انبارداری طولانی، فعال باقی می‌مانند. آفلاتوکسین‌ها اثرات شدیدی بر سلامت دام دارند. این ترکیبات سمی عمدتاً کبد را هدف قرار می‌دهند و باعث کاهش عملکرد سیستم ایمنی و کاهش توانایی سم‌زدایی بدن می‌شوند.
در دام‌های شیری، حتی مقادیر اندک می‌توانند وارد شیر شوند و به‌صورت آفلاتوکسین M1 برای مصرف‌کننده انسانی خطرناک باشند. از نظر اقتصادی، حضور آفلاتوکسین‌ها باعث کاهش رشد، افت ضریب تبدیل غذایی و افزایش تلفات دام می‌شود. حتی مقادیر کم این سموم هم می‌تواند تأثیر منفی قابل توجهی بر سودآوری و بهره‌وری گله داشته باشد.
راهکارهای پیشگیری شامل بهبود شرایط انبارداری، کاهش رطوبت خوراک و استفاده از افزودنی‌های جاذب سموم (بایندرها) است. این اقدامات ساده می‌توانند نقش مهمی در کاهش اثرات منفی آفلاتوکسین‌ها داشته باشند.
در نهایت، مدیریت آلودگی به آفلاتوکسین‌ها یک ضرورت حیاتی برای سلامت دام و کیفیت محصولات دامی است و توجه مستمر تولیدکنندگان خوراک و دامداران را می‌طلبد.
بدون دیدگاه